Santiago acolle unha reunión para deseñar o futuro detector VELO do experimento LHCb do CERN

Desde o 11 ata o 13 de xuño, máis de 40 investigadores e investigadoras reúnense na Facultade de Ciencias Políticas da USC para deseñar a nova actualización (Upgrade 2) do detector de vértices (VELO) do experimento LHCb, unha das principais colaboracións do CERN (Organización Europea para a Investigación Nuclear.

O evento, organizado polo IGFAE, conta coa participación de persoal experto do propio CERN, o Instituto de Física Subatómica de Ámsterdam (Nikhef) e universidades como as de Oxford, Milán, Cagliari, Birmingham, Liverpool, Manchester, Frascati, Warwick, Río de Janeiro, ademais do Centro Nacional de Microelectrónica (CNM-CSIC) e outras institucións.

As xornadas céntranse no desenvolvemento do novo VELO, abordando o I+D+i necesario en sensores de silicio, deseño de chips, mecánica, refrixeración e electrónica do detector, co obxectivo de trazar un calendario de traballo e as principais decisións tecnolóxicas que se tomarán nos vindeiros anos a este respecto.

Sobre LHCb e VELO

O experimento LHCb estuda a asimetría entre materia e antimateria a través do quark b (beauty). Forma parte do Gran Colisionador de Hadróns (LHC), situado na fronteira franco-suíza baixo a sede do CERN, e conta coa participación dunhas 1.800 persoas de mais de 100 institucións en 24 países.

O IGFAE é membro fundador de LHCb e o centro de investigación español con maior implicación no proxecto, liderando tarefas crave como a construción do Silicon Tracker, o VELO, a análise de datos e a futura actualización do experimento (Upgrade II).

O detector VELO mide con alta precisión os vértices primarios (colisión de protóns) e secundarios (decaemento de partículas como os hadróns B, que conteñen quarks b). Dado que estas partículas teñen vidas moi curtas, VELO sitúa os seus sensores de silicio a só 5 mm do feixe. Para evitar danos, os sensores mantéñense afastados durante a inxección do feixe e achéganse unha vez estabilizado. Aínda que os hadróns B non se detectan directamente, a súa presenza poden inferirse cunha precisión inferior a 10 micras grazas ás melloras tecnolóxicas desenvolvidas por equipos como o do IGFAE.

O IGFAE conta coa acreditación como Unidade de Excelencia María de Maeztu, outorgada pola Axencia Estatal de Investigación do Goberno de España. Forma tamén parte da rede CIGUS da Xunta de Galicia, que acredita a calidade e impacto da súa investigación. O centro está cofinanciado pola Unión Europea a través do Programa Galicia Feder 2021-2027.